Monsieur Hawarden, Henri Pierre Faffin, Stavelot, 1931

Wie in Google "Monsieur Hawarden" intypt, wordt verwezen naar artikels waar Mériora Gillibrand, alias Arthur Hawarden wordt afgeschilderd als een aristocratische gedegenereerde vluchtelinge met talloze affaires. Uit ergernis hieraan  heb ik besloten de positieve pendant te schrijven van de visie op Monsieur Hawarden. Ik baseer me niet op de notities van Alexandre Micha, maar wel op een mondelinge overlevering:  Manu's moeder en tante zijn in Pont-Ligneuville geboren en getogen. Hun ouders en grootouders kenden Alex Micha en hebben zelf aan den lijve de weldaden van Monsieur Hawarden ondervonden: bundeltjes babykleren aan de deur van kersverse ouders, een betaald doktersbezoek voor wie zich een dokter niet kon permitteren, discrete voedselhulp voor hongerlijdende families. Ze hielp steeds op discrete wijze zonder zichzelf kenbaar te maken.
Dat er iets aan de hand was met Monsieur Hawarden was een publiek geheim. De mensen stelden er zich echter geen vragen bij. Ze constateerden enkel dat Monsieur Hawarden altijd handschoenen en een sjaal droeg (om de vrouwelijke handen en de afwezige adamsappel te verbergen). De kleine Alexandre sprak trouwens over "un femme".
Ik kan niet geloven dat het geheim niet werd ontdekt tijdens de lijkaflegging. Veeleer werd er doelbewust voor gekozen om het ware geslacht van de  overledene niet kenbaar te maken opdat ze in gedachten zou voortleven als de weldoener Arthur Hawarden.
Pas na een bezoek van graaf "de Mouïsse", schoonbroer van Mériora Gilibrand, werd duidelijk dat Arthur Hawarden een vrouw was met een moord op haar geweten.
Desondanks blijven in Ligneuville de positieve herinneringen primeren. Het graf vermeldt weliswaar de echte naam Mériora Gillibrand, maar voor de mensen hier zal ze altijd Monsieur Hawarden zijn, die het leven van vele kinderen heeft gered.
De verfilming van Filip de Pillecijns boek (4 jaar na Faffins boek verschenen) door  Harry Kümel (1968) ligt aan de basis van de negatieve perceptie van het hoofdpersonage. De inwoners van Pont-Ligneuville vonden deze film kwetsend, teleurstellend en allesbehalve waarheidsgetrouw.
Hoewel Faffins boek niet direct boeiend te noemen is, komen er leuke herkenbare beschrijvingen in voor: de kapel en de eik in Pont staan er nog steeds!
Het verhaal:
Monsieur Hawarden is een aristocratische Parisienne op de vlucht voor het gerecht na de moord op de vermeende (?) moordenaar van haar toekomstige echtgenoot. Tevergeefs hoopt ze haar vrijheid te kunnen terugvinden door zich als man te verkleden en op die manier vrij te kunnen rondreizen . Uiteindelijk strandt ze in Ligneuville (en het gehucht Pont) waar ze in ballingschap haar laatste zestien jaar slijt. Pas enige tijd na haar dood blijkt haar echte naam Mériora Gillibrand te zijn. Tijdens haar verblijf in Pont-Ligneuville (van 1850 tot 1863) is de jonge 12 -jarige Jean (echte naam is Alexandre Micha) haar gids tijdens talloze zwerftochten in de barre, ruige streek.
Een vergelijkend overzicht van de bestaande literatuur over Monsieur Hawarden is te vinden op http://books.google.be/books?id=dNNWE97vetkC&pg=PA90&lpg=PA90&dq=Henri+Pierre+Faffin&source=bl&ots=I2nas551Bf&sig=ipiMb8vbliWQS7rtBCReR-emo2E&hl=nl&ei=02TeTIDdGoyqhAfDo9mHDQ&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=1&ved=0CBcQ6AEwAA#v=onepage&q=Henri%20Pierre%20Faffin&f=false